افشین نادری - دانشجوی دکترای سازه های آبی، گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
محسن مسعودیان - دانشیار، گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
محمود حبیبیان - استادیار، گروه مهندسی شیمی، پژوهشکده نفت، پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران، تهران، ایران

از مشکلات مهم صنعت سنگ‌بری، مصرف زیاد آب، تصفیه و بازیافت پساب این صنعت است. در این پژوهش، امکان بازیافت و استفاده مجدد از پساب صنعت سنگ‌بری با استفاده از روش جداسازی ذرات جامد از مایع در هیدروسیکلون در شرایط عملیاتی مختلف بررسی شد. تأثیر پارامتر‌های عملیاتی نظیر افت فشار و غلظت سوسپانسیون بر عملکرد جداسازی، توسط دو نوع هیدروسیکلون با هندسه‌‌های متفاوت در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد. آزمایش‌ها به روش سطح پاسخ RSM، مدل CCD با استفاده از نرم‌افزار Design Expert طراحی شد. قطر ذرات با استفاده از دستگاه Particles size analysis اندازه‌گیری شد و شکل ذرات با دستگاه SEM تصویربرداری شد. با افزایش فشار ورودی، شدت جریان عبوری از هیدروسیکلون افزایش یافت که برای هیدروسیکلون نوع اول بیشترین دبی، 203 میلی‌لیتر در ثانیه و هیدروسیکیون نوع دوم، 268 میلی‌لیتر در ثانیه به‌دست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش فشار ورودی، بازده جداسازی افزایش می‌یابد. با تحلیل نتایج، بهترین بازده جداسازی برای هیدروسیکلون نوع اول 90 درصد و برای هیدروسیکلون نوع دوم 4/90 درصد به‌دست آمد. با توجه به مقایسه روش هیدروسیکلون نسبت به روش‌های موجود می‌توان به این نتیجه رسید که روش هیدروسیکلون، یک روش کاملاً اقتصادی و بهینه برای بازیافت پساب و استفاده مجدد آب برای صنعت سنگبری است.

بازیافت, پساب, جداسازی, هیدروسیکلون, سنگبری