بیتا رضائی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور

اسطوره، یادآور فرهنگ و تاریخ یک ملت است. احیای اسطوره های کهن در قالبی نو، گویی انسان معاصر را با دنیای دیگری در اعماق تاریخ آشنا می کند. اسطوره ها می توانند با تلفیق مفاهیم نو در شعر معاصر، پس از عبور از دل تاریخ، خود را زنده و پویا نشان دهند. کهن الگو که خود به نوعی برگرفته از اسطوره است گاهی توسط تخیل و ذهن شاعر در ارتباطی آشکار یا پنهان با ادبیات، هنر، روانشناسی و مردم شناسی، بروز و ظهور می یابد.در این جستار کهن الگو در شعر فریدون مشیری از شاعران برجسته ی معاصر به شیوه ی توصیفی تحلیلی بررسی می شود. این نوع، گاه به صورت نمادها و سمبل های طبیعی مثل خورشید، صبح، دریا و امثال آن و گاه آرکی تایپ یا همان صورت مثالی که ناشی از خرد جمعی است مثل؛ عشق، مرگ، مادر، برادر کشی و امثال آن، در شعر مشیری دیده می شود. این پژوهش علاوه بر بررسی انواع کهن الگوها در اشعار فریدون مشیری، به تبیین ارتباط افکار و اندیشه های گذشته با حال می پردازد. قلمرو این پژوهش دو جلد اشعار مشیری با عنوان "بازتاب نفس صبحدمان" است.

اسطوره، کهن الگو، فریدون مشیری، اشعار.