عباس بشیری - دانشکده برق- دانشگاه امام حسین(ع)
ایرج هادی نژاد - دانشکده برق- دانشگاه امام حسین(ع)

ناوبری ستاره‌ای می‌تواند گزینه‌ای برای جایگزینی GPS باشد. یکی از چالش‌های مهم در این جایگزینی، آشکارسازی ستارگان در روز است. در ناحیه فروسرخ نزدیک افت تابش خورشیدی قابل‌توجه است و به‌همین دلیل تابندگی آسمان (که همان پراکندگی نور خورشید در آسمان است) در این پنجره طیفی کاهش محسوسی دارد. این ناحیه توسط CCD مرئی پوشش داده می‌شود، بنابراین امکان‌سنجی آشکارسازی ستارگان در فروسرخ نزدیک می‌تواند به کاهش چشمگیر هزینه‌ها در مقایسه با سامانه‌های رایج فروسرخ کوتاه‌موج منجر شود. در این مقاله گذردهی آسمان برای طول‌موج‌ها و زوایای مختلف  خورشیدی محاسبه می‌شود. بر اساس یک مدل ارائه‌شده شدت نور ستارگان در ناحیه فروسرخ نزدیک شبیه‌سازی می‌شود و با ارزیابی مولفه‌های سامانه اپتیکی برای نخستین بار یک مدل برای آشکارسازی ستارگان در فروسرخ نزدیک ارائه می‌شود. قدر ستاره‌های Betelgeuse ، Vega و  Mirach توسط مدل ارائه‌شده شبیه‌سازی می‌شود.همچنین قدر آسمان برای شرایط مشاهده با سه سامانه‌ی اپتیک پیشنهادی شبیه‌سازی می‌شود و امکان آشکارسازی ستاره‌های ذکرشده در شرایط مدل‌شده تأیید می‌شود .درنهایت با استفاده از افزاره‌های مناسب اپتیکی و سروموتور مناسب (برای رهگیری ستاره در آسمان) داده‌های تجربی اندازه‌گیری می‌شود که این داده‌ها مدل ارائه‌شده را تأیید می‌کند. 

آشکارسازی ستارگان, فروسرخ نزدیک, تابندگی آسمان, فروسرخ کوتاه موج, قدر ستاره