سینتیک آزاد سازی پتاسیم غیر تبادلی در خاکهای آهکی با استفاده از روش اصلاح شده سدیم تترافنیل بوران

آزادسازی پتاسیم غیر تبادلی یک فرآیند کند می باشد لذا برای بررسی آن عموما تکنیک های بسته مانند استفاده از رزین های آنیونی و کاتیونی و یا استفاده از محلول های تترافنیل بوران به کار گرفته می شود. هاولین و همکاران در سال 1985 (1) سینتیک آزادسازی پتاسیم غیر تبادلی در 12 نمونه خاک آهکی را به وسیله رزین تبادل کاتیوم اشباع شده از کلسیم بررسی نمودند. اولین تحقیق انجام شده با استفاده از محلول های سدیم تترافنیل روان توسط اکسات و همکاران در سال 1960 بر رووی خاک و کانی های میکا مانند می باشد. آنها برای انهدام آنیون تترافنیل بوران از یون جیوه II استفاده نمودند. اسمیت و اسکات در سال 1966 (4) روش فوق را برای به دست آوردن ماکزیمم پتاسیم استخراج شده بهینه نمودند. استفاده از یون مس II به جای یون جیوه به دلیل سمیت آن در سال 1994 توسط اسمیت (5) برای اندازه گیری آمونیم غیر تبادلی پیشنهاد و اجرا گردید. کاکس و همکاران در سال 1996 (1) علاوه بر بهینه نمودن این روش ، استفاده از آن را برای اندازه گیری پتاسیم غیر تبادلی مناسب و حیح عنوان نمودند.