اثر تغییر حد قیمت بر حجم معاملات و نوسان قیمت سهام در بورس اوراق بهادار تهران

بحران‌های بازارهای مالی در دهه‌های اخیر، توجه پژوهش‌گران را به نوسانات اضافی در این بازارها جلب کرده است. برخی صاحب‌نظران، حد قیمت را وسیله‌ای برای کنترل نوسان‌های بیش از اندازه قیمت‌ها پیشنهاد داده‌اند و استدلال می‌کنند که حد قیمت با فراهم آوردن زمانی برای آرام گرفتن بازار، فرصتی‌را در‌اختیار‌سرمایه‌گذاران‌قرار می‌دهد تا با ارزیابی دوباره اطلاعات، تصمیمات منطقی‌تری بگیرند. از سوی دیگر، مخالفان ادعا می‌کنند که دامنه نوسان قیمت موجب تسری نوسان‌ها به دوره‌ای طولانی‌تر می‌شود و به این ترتیب، فرایند کشف قیمت و نقد شوندگی سهام آسیب می‌بیند. این دیدگاه‌های متفاوت، نشان‌دهنده نبودن اتفاق نظر در مورد با آثار حد قیمت است. این پژوهش با استفاده از روش‌شناسی مطالعه رویدادی، اثربخشی حد قیمت سهام را با استفاده از دو مقطع زمانی تغییر حد (از 5% به 2% در سال 1384 و از 2% به 3% در سال 1387) در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار داده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که تغییر میزان حد قیمت با تغییر در نوسان‌های قیمت و حجم معاملات، رابطه معکوس دارد. بنابراین می‌توان گفت ساختار کنترلی حد قیمت در بورس اوراق بهادار تهران، نتوانسته است به گونه اثربخشی نوسانات قیمت سهام را کاهش دهد. یافته دیگر پژوهش حاکی است که تغییر حد قیمت با اندازه شرکت ارتباط معناداری ندارد.

Keywords:

خطای پیش‌بینی سود مدیریت , اقلام تعهدی , افشای اجباری