حمید ستوده خراسانی - استاد سطح عالی حوزه علمیه قم.

موضوع این مقاله دربارة بررسی مبانی فقهی مشروعیت تعیین ارش در خصوص انواع صدمات و اختلالات روانی‌کمتر از جنون است که ممکن است در پی سوانح و حوادث گوناگون، بر انسان عارض ‌گردد. به نظر می‌رسد که اگر اختلالات روانی، از پیامدهای اجتناب‌ناپذیر جنایت نباشد، ارشِ عوارض مزبور، جداگانه ثابت بوده و معیار ضمان نیز استناد عرفی جنایت است. از منظر حقوقی نیز با توجه به ثبوت ارکان مسئولیت مدنی، جانی متعهد به جبران خسارات ناشی از اختلالات روانی خواهد بود.

اختلال روانی, ارش, ضمان, مسئولیت مدنی