نقش تعدیل گری اندازه حسابرس بر رابطه بین مالکیت مدیریتی و حق الزحمه حسابرسی

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیل گری اندازه حسابرس بر رابطه بین مالکیت مدیریتی و حق الزحمه حسابرسی در بین شرکت ها می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها در گروه پژوهش های توصیفی-همبستگی قرار دارد. هم چنین، به منظور انتخاب حجم نمونه از روش نمونه گیری حذف سیستماتیک (غربالگری) استفاده شد که 149 شرکت در دوره زمانی 6 ساله بین سال های 1392 الی 1397 (در مجموع 894 سال-شرکت) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای بررسی فرضیه ها از روش های مربوط به رگرسیون لجستیک و رگرسیون چندمتغیره با استفاده از نرم و روش داده های پانلی-اثرات ثابت بهره گرفته شده است. یافته های به دست آمده در این مطالعه نشان می Eviews افزار 8 دهد که بین مالکیت مدیریتی با اندازه و حق الزحمه های حسابرسی شرکت ها رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. هم چنین، اندازه حسابرس دارای اثر تعدیلی مثبت و معناداری بر رابطه بین مالکیت مدیریتی و حق الزحمه های حسابرسی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در دوره بررسی بوده است.

Keywords:

اندازه حسابرس , مالکیت مدیریتی , حق الزحمه حسابرسی