راشد خانجانی شیراز - دانشیار، دانشگاه تبریز؛
زهره حسینی نوده - دانشجوی دکتری بهینه سازی، دانشگاه تبریز؛
علی باباپور آذر - دانشجوی دکتری بهینه سازی، دانشگاه تبریز

در این مقاله یک بازی دو نفره را مطالعه می کنیم که در آن درایوهای ماتریس باز پرداخت تصادفی بوده و محدودیتها به طور مشترک با یک احتمال مشخص برقرار می شوند. علاوه براین، ما فرض می کنیم که محدودیت های شانس به صورت سطری به هم وابسته هستند. سپس به جای استفاده از توزیع توام، توابع کاپولا را به کار خواهیم برد. سرانجام، محدودیتهای شانس مشترک را به مسئله قطعی برنامه ریزی مخروطی مرتبه دوم معادل تبدیل می کنیم. نتایج نشان میدهند که تأثیر سطوح احتمال حاشیه در همگرایی مسئله بسیار قابل توجه است. در پایان، یک مسأله تصادفی در چند حالت مختلف، جهت نشان دادن عملکرد رویکردهای پیشنهادی به عنوان مثال عددی، ارائه شده است.

ماتریس باز پرداخت؛ کاپولا؛ محدودیت شانس؛ نظریه بازی؛ توزیع حاشیه ای.