مدل های ابر کارایی برای رتبه بندی گزینه ها به کمک مفهوم فازی و تحلیل پوششی داده ها

تحلیل پوششی داده ها DEA یکی از روشهای تحقیقی برای ارزیابی کارایی کلی و شناسایی رتبه ها و تخمین مقادیر ناکارا در ورودی ها و خروجی است. مدل های مختلفی برای رتبه بندی واحدهای کارا معرفی شده اند که بعضی از آنها از نظر شدنی بودن و ناپایداری معایبی دارند. مدل های ابر کارایی LJk و Super SBM برای رتبه بندی واحدهای کارا ارایه شده اند. در این روشها واحدهای تصمیم گیرنده نمونه فازی را نمی توان ارزیابی نمود. در این مقاله این مدل های ابر کارایی را با داده های فازی معرفی می کنیم و با یک مثال با داده های فازی توسط مدلهای Super SBM و مدل LJk نشان میدهیم Super SBM می تواند نشدنی یا ناپایدار باشد در صورتی که مدل LJk شدنی و پایدار است.