ارزیابی و نقد شیوه های آموزش در مدارس معماری معاصر

امروزه همه متفق بر این قولند که آموزش نه تنها لازمه سعادت و بهروزی انسان ها است، بلکه به تنهایییکی از مهمترین شاخصه های اندازه گیری توسعه و پیشرفت کشورها است. لذا عنایت به شاخه های مختلفآموزش از جمله "آموزش معماری" که مستقیما با توسعه کالبدی و بهبود شرایط زیستی انسان سروکار دارد،از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بیشتر ما وقتی در برابر آثار ارزشمند معماری سنتی قرار می گیریم، سرشاراز تعجب و تحسین، حس احترام عمیقی نسبت به طراحان هوشمند و خلاق آن ها می کنیم. در مقابلاحساسی که در برابر بیشتر آثار معاصر داریم، غالبا همراه با حسرت و تأثر است؛ از این رو مرتبا در مقاممقایسه معماری معاصر با معماری سنتی می نشینیم. "نقش آموزش معماری در این میان به چه میزاناست؟" در این پژوهش با نگاهی اجمالی به تحولات آموزش معماری و ارزیابی و نقد روش ها و شیوه هایآموزش و تدریس، سعی در تبیین گوشه هایی از این موضوع را دارد. در این راستا امروزه چگونگی تعلیم وتربیت دانشجویان در رشته معماری متحول و نیاز به ارتقاء کمی و کیفی بالایی دارد و به نظر می رسداستفاده از تجربه های نوین آموزشی و تطبیق آن با نکات مثبت آموزش سنتی معماری یکی از ضروریتهای تکاملی الگوی آموزشی می باشد.

Keywords:

آموزش , آموزش سنتی , آموزش آکادمیک , مدارس معماری