مکانیابی فازی سایت های موقت مدیریت آوار مبتنی بر GIS (مطالعه موردی: منطقه یک شهرداری تهران)

سوانح طبیعی به ویژه زمین لرزه موجب خسارت به ساختمان ها و زیرساخت ها و نیز تولید حجم زیادی از آوار می شود. به نحوی که از مدیریت آوار در سوانح بزرگ همواره به عنوان یکی از چالش های مدیران شهری یاد شده است. وجود آوار در بلند مدت، اختلال در فرآیند ترمیم زیرساخت ها و ریکاوری شهر را به دنبال دارد، بدیهی است امکان انتقال حجم زیادی از آوار به خارج از شهر در کوتاه مدت ومیان مدت میسر نبوده و یا مستلزم هزینه و زمان فراوان است. کشورهای ژاپن و ایالات متحده در تدوین برنامه های مدیریت آوار از رویکرد سایت های موقت مدیریت آوار به عنوان یک راهکار عملیاتی برای جمع آوری، پردازش و بازیافت آوار بهره جسته اند. بدیهی است در این رویکرد، تدوین برنامه دقیق ومکانیابی بهینه سایت های موقت آوار شامل (۱) مساحت سایت، (۲) میزان دسترسی به شبکه راه ها و معابر، (۳) فاصله از آوار و مکان های آسیب دیده (۴) دوری از منازل مسکونی به جهت کاهش مزاحمت برای ساکنان، (۵) وضعیت ترافیکی و (۶) مالکیت زمین، شناسایی و معرفی شدند. به استناد نتایج تحلیل خسارت ساختمان ها در اثر چهار سناریو زمین لرزه در شهر تهران و شاخص های شش گانه مذکور، در بستر GIS، نقشه های فازی هر شاخص تهیه و در نهایت با استفاده از نظر خبرگان و وزن دهی به شاخص ها، نقشه مطلوبیت فازی برای جانمایی سایت های موقت مدیریت آوار در منطقه یک شهر تهران ارائه گردید.

Keywords:

مدیریت آوار , مکانیابی , منطق فازی , سایت موقت مدیریت آوار , GIS