الهه نوروزی کیا - کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده معماری و دانشگاه سوره، شهرسازی، تهران، ایران
محمدمنصور فلامکی - استاد معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی، تهران، ایران

با توسعه علم و فناوری در عصر حاضر و حرکت بشریت به سوی دنیای مجازی، استفاده از تکنولوژی عصر مدرن دغدغه اصلیانسان امروزی شده است، به قسمی که انسان را تا مرز انسان دیجیتال پیش برده است. استفاده مفید از تکنولوژی و فضایمجازی، در فضایی با کیفیت فضای تجمع شهری نه تنها باعث عدم ایجاد حس تنهایی و تبدیل انسان به انسانی بی هویتنمی شود بلکه سبب ایجاد فضایی زنده و پویا در فضای شهری می شود که انسان را به سوی همدلی و پیشبرد فرهنگشهرنشینی و پایداری هویت هر ملتی پیش می برد. ازاینرو بر آن شدم تا با طراحی فضایی با فناوری روز دنیا و در تعامل باهویت و اصالت معماری ایرانی، تلفیق فناوری و کیفیات فضای معماری ایرانی را میسر سازیم. فضایی که با ادغام فناوری وادراکات حسی انسان ، هویت انسان عصر معاصر را بر اساس سرشت و ذات درونی خود که با نگاه به آینده و علم تکامل می یابدبازآفرینی می کند. فضایی که رابطه آدمی با مکان ها و از راه مکان ها با فضاها و نحوه هست بودن اوست. رابطه انسان با فضا،چیزی جز بودن به معنای گوهرین آن نیست. به وجود آوردن درک حواس پنجگانه و رابطه بین ادراک و محیط از دیگرمواردی است که در خلق فضا باید موردتوجه بسیار قرار گیرد، محیطی که انسان بتواند با تمام وجود حضور خود را حس کند ورابطه بین احساسات و ادراکات خود را با محیط تحکیم ببخشد. در پدیده شناسی محیط ساخته شده، دریافت کردن داده هایحسی محیط و تبدیل و تداعی آن به معانی و پرداختن به ادراک محیط و احساس اهمیت دوچندانی پیدا می کند. در مقابلآنچه گفتیم، دیدگاه «آن جهانی» بر فراورده های معماری، به خصایصی می نگرد که ارزشی و فرهنگی و مدنی و تاریخی اند و هرآینه زمینه ای گروهی یا اجتماعی برای شناختشان وجود نداشته باشد،موهوم به نظر میرسد. در این راستا هدف اصلی اینپژوهش، طراحی مرکز فناوری چندرسانه ای با توجه به شاخص های معماری ایرانی و سرشت فضای معماری ایرانی است.

مرکز چندرسانه ای، ارزش های معماری ایرانی، سرشت فضای معماری ایرانی، شهر هوشمند