محمد کوهی - کارشناس ارشد مهندسی عمران، دانشگاه پیام نور تهران
محمد کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران، دانشگاه آیت الله بروجردی
زینب شعبانی - کارشناسی مهندسی عمران، دانشگاه پیام نور ایلام
سعید رحمانی - عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور ایلام

استفاده از بتن خودتراکم به دلیل ویژگی هایی نظیر روانی، کارایی زیاد، مقاومت در برابر جداشدگی، عدم نیاز به لرزاندان و سرعت در اجرا رشد روزافزونی داشته و تأثیر بسزایی در صنعت ساختمانی به وجود آورده است. با این حال در بتن خودتراکم به واسطه تأمین روانی، مقدار خمیر سیمان افزایش و مقدار درشت دانه نسبت به بتن معمول کاهش پیدا می کند که این امر باعث بروز مشکلاتی در بتن خودتراکم می گردد. محققان برای غلبه بر این مشکل استفاده از افزودنی های پوزولانی و الیافی را پیشنهاد می دهند. هر قدر که جنبه های بیشتری از اثر افزودنی ها بر خواص بتن خودتراکم مطالعه و مشخص گردد، بهینه سازی کاربرد این محصول ارزشمند را به دنبال خواهد داشت. بدین منظور این تحقیق برای ارزیابی دوام بتن خودمتراکم در حضور ژل میکروسیلیس، پلی پروپیلن و POWER PLAST-PM انجام گرفت و نمونه هایی با ترکیبات مختلفی از این افزودنی ها (بتن خودتراکم با POWER PLAST-MP بتن خود تراکم با ژل میکروسیلیس، بتن خودتراکم با ژل میکروسیلیس و POWER PLAST-MP، بتن خود تراکم با ژل میکروسیلیس و POWER PLAST-MP و پلی پروپیلن) ساخته شد و آزمایشهای دوام و نفوذپذیری بر روی نمونه های ساخته شده انجام گرفت. رفتار نمونه های بتن در تمامی آزمایش ها نشان داده که ترکیب ژل میکروسیلیس و POWER PLAST-MP خواص بتن را بهتر از سایر ترکیبات بهبود بخشیده است. برای نمونه مقاومت فشاری 90 روزه بتن خودتراکم حاوی POWER PLAST-MP و ژل میکروسیلیس حدود 20 مگاپاسکال بیشتر از بتن خودتراکم حاوی ژل میکروسیلیس، POWER PLAST-MP و پلی پروپیلن می باشد.

بتن خودتراکم، ژل میکروسیلیس، POWER PLAST-PM، پلی پروپیلن