خاستگاه هنر رقص تربت جام و ارتباط آن با معماری

معماری هنریست که همواره در خدمت انسان بوده و آثار آن باید آرامش روح و جان انسان را تامین کند. در خلق هر بنایی نیازهای انسان، شرایطآب و هوایی، کاربری ها و زیبایی بنا در نظر گرفته می شود و معمار تمام احساسات درونش را با نیازها و شرایط اطرافش در می آمیزد تا اثریجاودانه خلق کند. رقص نیز یکی از هنر هفتگانه می باشد و عبارت است از حرکاتی موزون که با ریتم و تکرار خاصی به و جود می آید، مانند اثرمعمار از احساسات و انگیزه خالقش نشات می گیرد و هراحساسی و هر ریتمی حرکتی مخصوص خود دارد.هنر در فرهنگ های دینی و سنتی و آیینی بستر مناسبی برای تجلی مضامین عرفانی، معنوی و روایی است. بیان نمادین در رقص های آیینی یکیاز مهمترین شاخصه های هنری است که می تواند به مثابه مطالعاتی جامعه شناختی، دینی، عرفانی و اعتقادی و به طور کلی تحت عنوان مطالعاتفرهنگی، خصوصیات زیبایی شناختی و محتوایی آثار هنری را مورد پژوهش قرار داد. رقص های آیینی یکی از جذاب ترین حوزه هایی است کهعلاوه بر جنبه های زیبا شناختی در فرم های حرکتی دارای مفاهیم و معانی عرفانی دینی و روایی است که در توالی مکان و زمان تحقق پیدا می کند.آنچه اهمیت دارد شکل های متنوع و زیبا شناختی بیان برای ظهور معناست.

Keywords:

هنر , رقص , رقص آیینی , معماری