فریال طیبیان پور - استادیار، گروه فرانسه-روسی، دانشکده زبان های خارجی ،دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران
علیرضا ولی پور - استاد، گروه زبان و ادبیات روسی، دانشکده زبان ها و ادبیات خارجی،دانشگاه تهران، تهران، ایران

در این مقاله به نظریه میدان‌های کاربردی – معنایی زبان و کاربرد آن در پژوهش‌های مقایسه‌ای و خصوصاً مقابله‌ای دو زبان در چارچوب دستور نقشگرا پرداخته شده است. این نگرش رویکردی بر اساس آرا و نظریات زبانشناسان روس و با ذکر نمونه هایی عملی از تحقیقات انجام شده آن‌ها صورت گرفته است. میدان‌های کاربردی- معنایی بر طبق تعریف به گروهی از واحدهای دستوری، واژگانی و یا ترکیبی گفته می-شود که بر مبنای یک مقوله‌ی معنایی مشخص در یک گروه قرار گرفته‌اند و بر اساس کاربرد معنایی مشترکشان با یکدیگر در تعامل قرار دارند. در این مقاله به طور خاص میدان کاربردی – معنایی بر اساس مقوله معنایی «امکان» بررسی شده است. هدف از این مقاله نشان دادن کاربرد این نظریه دربررسی ابزارهای دستوری و واژگانی زبان برای بیان یک مقوله معنایی و نقش مهمی است که این نظریه می‌تواند در بررسی‌های درون زبانی و در نهایت بین زبانی ایفا کند و راهکارهای مناسبی برای بهینه‌سازی ویا تغییرروش‌های آموزش یک زبان خارجی به زبان‌آموزان آن را در اختیار پژوهشگران قرار دهد.

دستور نقش‌گرا, مقوله معنایی, میدان‌های کاربردی- معنایی, عناصر هسته, عناصر محیطی