آرش امرایی - استادیار زبان و ادبیات فارسی، گروه عمومی و علوم پایه دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر، خرمشهر، ایران،

کنایه بیانی زیبا و هنرمندانه و غیر صریح از موضوعات مختلف است که شعرا و نویسندگان از آن به عنوان فنی لطیف در بیان مقاصد و مضامین خود استفاده می‌کنند.به دلیل استفاده گسترده شاعران و نویسندگان فارسی زبان از کنایات،جمع آوری و تحلیل و تفسیر آنها کاری ضروری و شایسته است.آقای حسن انوری و همکارانشان کوشیده‌اند در کتابی با عنوان «فرهنگ کنایات سخن» این مهم را به انجام برسانند؛ در این مقاله، کتاب «فرهنگ کنایات» نوشته آقای حسن انوری مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرد. این کتاب را انتشارات سخن  در  2 جلد و 1783 صفحه  منتشر کرده‌است. پس از مطالعه فرهنگ مذکور و بررسی و تحلیل موضوعات مختلف مرتبط با آن، ساختار کتاب به صورت اجمالی معرفی شده‌است، پس از آن، محتوای کتاب تحلیل  و ارزیابی شده‌است و در نهایت این نتیجه حاصل شد که از آنجا که این فرهنگ برگرفته از فرهنگ بزرگ سخن است،غیر از کنایه، مدخل های غیر مرتبط چندی با آن آمیخته شده‌، همچنین اشکالات و ابهام هایی چند به آن راه یافته است.از این رو با بررسی و طبقه بندی اشکالات، برخی از مهم‌ترین اشکالات راه یافته به آن تبیین شده‌است؛و در نهایت با بررسی جمیع جهات، به این نتیجه رسیدیم که به منظور تهیه فرهنگی پیراسته و شایسته ضروری است این کتاب به صورت جدی ویرایش شود و اشکالات و ناراستی های آن اصلاح شود.

نقد , فرهنگ سخن , کنایات