رویکردی انتقادی به سرفصل‌های مربوط به نگارش و ویرایش در برنامة درسی دورة کارشناسی زبان و ادبیات فارسی

این پژوهش به بررسی کارآمدی سرفصل دروس «آیین نگارش و ویرایش» و «کارگاه ویراستاری (1) و (2)» در برنامة درسی مقطع کارشناسی زبان و ادبیات فارسی نظر دارد. این دروس در برنامة درسی مدّنظر جنبة کاربردی دارند و ضمن تقویت مهارت‌های نویسندگی، فراگیر را برای پذیرش زمینه‌های شغلی در جامعه آماده می‌کنند. در پژوهش پیشِ رو این دروس با توجه به شاخص‌های شورای برنامه‌ریزی آموزش عالی بررسی می‌شوند. نتایج این بررسی نشان می‌دهد برنامه‌های موجود کاستی‌ها و مشکلاتی دارند. بی‌توجهی به پیش‌نیازهای لازم و هم‌پوشانی دروس باعث شده است که ساختار کلان سرفصل‌ها تناسب لازم را نداشته باشد. علاوه بر این، در سرفصل این دروس بر فعالیت‌های یادگیری پرورش‌دهندة خلاقیت تأکیدی نشده است. بی‌توجهی به سندها و برنامه‌های راهبردی ازجمله نقش نظارتی فرهنگستان زبان و ادب فارسی از دیگر مشکلات آنهاست. در تعیین اهداف و مباحث سرفصل نیز به زمینه‌های شغلی و حرفه‌ای و چگونگی ورود فراگیران به آن توجه نشده است. بررسی روزآمدی منابع و مباحث هم نشان می‌دهد، ضمن بی‌توجهی به منابع و مباحث روز، اشکال‌های ساختاری، محتوایی و زبانی در منابع معرفی‌شده وجود دارد و منابع موجود نیازمند بازنگری هستند تا بتوانند ضمن آموزش کارآمد، الگوی زبانی مناسبی برای فراگیران باشند.

Keywords:

برنامة درسی , درس آیین نگارش و ویرایش , دورة کارشناسی زبان و ادبیات فارسی , روزآمدی , کارگاه ویراستاری