حسن فتحی - دانشیار گروه فلسفه، دانشگاه تبریز

تأکید بر ضرورت معرفت نفس از مشترکات میان همة مکتب‌ها و دین‌هاست. علم‌النفس یکی از قسمت‌های مهم در نظام‌های فلسفی بسیاری از فیلسوفان است که از یک جهت به طبیعیات و از جهتی دیگر به الهیات (مابعدالطبیعه) تعلق دارد. طیف وسیعی از نوشته‌های فیلسوفان از زمان افلاطون و ارسطو تا امروز به علم‌النفس اختصاص یافته است. علم‌النفس شفای بوعلی درواقع این علم را، هم‌سو با ارسطو، به‌منزلة بخشی از طبیعیات مورد‌بحث قرار می‌دهد. کتاب شرح نفس شفا، به‌قلم استاد داوود صمدی آملی، درواقع اثری عالمانه با دقتی بالا و حاوی نکاتی بسیار نغز و آموزنده در ساحت‌‌های ترجمة فارسی، نحو عربی، اصطلاح‌‌شناسی فلسفی، و شرح متن نفس ابن‌سیناست. این کتاب نقص‌هایی نیز دارد که در این مقاله به آن‌ها اشاره شده است. مهم‌‌ترین ایراد محتوایی کتاب آقای صمدی این است که در حال‌و‌هوایی مشایی و سینوی نوشته نشده است.

علم‌النفس, عرفان, شرح آثار بوعلی, حسن‌زادۀ آملی, ابن‌سینا