زهرا نوری سنگدهی - دکترای فلسفه از دانشگاه تهران و مدرس فلسفه دانشگاه مازندران

این مقاله نقد کتاب کیهان‌شناسی افلاطون و ابعاد اخلاقی آن از گابریلا روکسانا کارونه است. کارونه با محورقرار‌دادن تیمایوس، فیلبس، سیاست‌مدار، و قوانین و با این فرض تحقیق خود را آغاز می‌کند که کیهان‌شناسی افلاطون در این محاورات مبنای جدیدی برای نظریة اخلاق او فراهم می‌کند که فاقد نقص‌های آثار میانی افلاطون است. کارونه هم‌چنین تلاش می‌کند تا تعارضات درون‌متنی‌ای که برخی مفسران در این محاورات می‌بینند ازیک‌طرف و تعارضات بین محاورات را به‌طور‌کلی برطرف کند. باوجود جامعیت اثر در طرح مسائل و منابع و اندیشمندانه‌بودن استدلال‌ها و دقت در تحلیل متن برای اثبات فرضیه‌ها، پرسش‌هایی هست که کارونه به آن‌ها نپرداخته است: آیا لازمة فهم افلاطون جامعیت و انسجام و فاقد تعارض دیدن آثار اوست؟ هم‌چنین آیا فهم کیهان‌شناسی افلاطون وابسته به بسترهای تاریخی آن نیست؟ کارونه بیش‌تر درمقام یک افلاطونی کتاب نوشته است، نه هم‌چون یک محقق و مفسر بی‌طرف.

افلاطون, کیهان‌شناسی, اخلاقیات, محاورات متأخر