تقدم یا تأخر (ادله) استصحاب بر قاعده درأ
Publish place: The Journal of Islamic Law Research، Vol: 21، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 451
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ILRJ-21-2_006
تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1399
Abstract:
تعارض گاه میان دو اماره؛ گاه میان دو اصل و گاه میان یک اماره و یک اصل واقع میشود. در مباحث اصولی به وفور شنیدهایم: اگر «اماره» و «اصل عملی» با یکدیگر تعارض کنند، این تعارض بدوی است؛ زیرا با وجود اماره نوبت به اصل نمیرسد؛ زیرا موضوع اجرای اصل عملی، شک است و با وجود دلیل اجتهادی شکی باقی نمیماند که به اصول عملیه رجوع شود؛ اما در بیان ارتباط قاعده درأ و استصحاب باید گفت: فقها نسبت به جریان استصحاب با وجود قاعده درأ قرار ثابتی ندارند. سه نظر در مسئله وجود دارد: 1- تقدم قاعده درأ بر استصحاب، 2- تقدم استصحاب بر قاعده درأ، 3- شک و تردید در مسئله. با تتبعی فراوان، میتوان گفت: فقط در باب حدود و تعزیرات در حد عقلایی آن قاعده درأ جاری میگردد و مقدم بر استصحاب میشود؛ اما در امور غیر عقلایی و در ابواب قصاص و دیات، استصحاب مقدم بر قاعده درأ است.
Keywords:
Authors
حمیدرضا زنگی آبادی
مدرس مرکز تخصصی حقوق و قضای اسلامی، تهران، ایران
احمد حاجی ده آبادی
دانشیار حقوق کیفری و جرم شناسی پردیس فارابی دانشگاه تهران، تهران، ایران.