طراحی و تعیین روایی و پایایی آزمون‌های آمادگی جسمانی ویژه نیروهای زمینی جمهوری اسلامی ایران

هدف: هدف از تحقیق حاضر طراحی آزمون‌های آمادگی جسمانی ویژه نیروهای زمینی ایران بود. روش‌شناسی: پس از طراحی الگوی اولیه آزمون آمادگی جسمانی، روایی و پایایی آن بررسی و بر مبنای الگوی اولیه با توجه به نیازمندی نیروهای نظامی، سه آزمون آمادگی جسمانی ویژه نیروهای تکاور، زرهی و پیاده طراحی و روایی آزمون­ها مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون t مستقل جهت تعیین روایی ساختاری الگوی اولیه، از آزمون همبستگی پیرسون جهت تعیین میزان روایی و پایایی آزمون­ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد در زمان اجرای آزمون آمادگی جسمانی ویژه، بین نیروهای نظامی مبتدی و نیروهای نظامی آموزش دیده تفاوت معنی­داری وجود داشت (043/0 P≤). همچنین بین دو بار اجرای الگوی اولیه آزمون آمادگی جسمانی همبستگی معنی­دار (84/0r =) وجود داشت. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد بین زمان آزمون آمادگی جسمانی ویژه و معدل آمادگی جسمانی در نیروهای تکاور (53/0- r =)، نیروهای زرهی  (48/0- r =) و نیروهای پیاده ارتباط معنی‌داری (65/0- r =) وجود دارد. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که الگوی اولیه به دلیل توانایی تفکیک نیروی نظامی مبتدی از آموزش دیده دارای روایی ملاکی و به دلیل همبستگی مناسب بین دو بار اجرای آزمون آمادگی جسمانی اولیه پایایی مناسبی دارد. همچنین نتایج نشان داد بین زمان اجرای آزمون­های آمادگی جسمانی ویژه و معدل آمادگی جسمانی نیروهای تکاور، زرهی و پیاده همبستگی و روایی مناسب وجود دارد، از این‌رو با توجه به نتایج شاید بتوان گفت، آزمون­های ارائه شده توانایی کاربردی جهت تعیین توانایی جسمانی ویژه نیروهای تکاور، زرهی و پیاده را دارا است.  

Keywords:

روایی , پایایی , آزمون آمادگی جسمانی , نیروی زمینی