روش‌های تربیتی حفظ و افزایش قدرت تاب‌آوری در دانشجویان دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین(ع)

هدف از پژوهش حاضر بررسی روش‌های تربیتی حفظ و افزایش قدرت تاب‌آوری در دانشجویان دانشگاه افسری و تربیت پاسداری امام حسین (ع) می‌باشد. این تحقیق کاربردی و با روش، توصیفی- پیمایشی صورت گرفته که اطلاعات آن به‌صورت میدانی و با استفاده از پرسشنامه جمع‌آوری‌شده است. جامعه آماری شامل کلیه فراگیران موجود در یک دوره آموزشی به تعداد 100 نفر به‌عنوان نمونه به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. جهت جمع‌آوری اطلاعات موردنیاز تحقیق از پرسشنامه استفاده شد که روایی محتوایی آن با استفاده از نظرات اساتید، مورد تائید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ به ترتیب برای مؤلفه‌های حفظ قدرت تاب‌آوری 75/0 و برای مؤلفه‌های افزایش قدرت تاب‌آوری 74/0 به دست آمد. در پایان جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌ها از آزمون‌های تی تک نمونه‌ای و تی مستقل در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون تی تک نمونه‌ای نشان داد روش انتخاب‌شده برای حفظ قدرت تاب‌آوری (توکل و ایمان قلبی به خدا، صبر و استقامت، تکلیف مداری و امید به آینده) و همچنین روش‌های افزایش قدرت تاب‌آوری (برقراری رابطه بین فردی، ندیدن بحران‌ها به‌صورت موقعیت‌های برطرف نشدنی، اجتناب‌ناپذیر بودن تغییرات در زندگی، هدف‌گذاری، اقدام قاطعانه کردن و پرورش دیدگاه مثبت از خود) روش‌هایی مناسب می‌باشند.

Keywords:

تاب‌آوری , تربیت , دانش‌آموخته , روش‌های تربیتی , دانشگاه نظامی