سیر تاریخی دانش مدیریت در ایران

این تحقیق به‌ منظور تدوین تاریخچه‌ی «دانش مدیریت» در ایران از استراتژی پژوهش کیفی نظریه داده بنیاد استفاده نموده است. دوره‌های تطور دانش مدیریت در ایران، با تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده از مصاحبه‌هایی که با تعدادی از اساتید پیشکسوت دانش مدیریت ایران انجام شد و نیز به کمک داده‌های تکمیلی که از منابع مکتوب گردآوری شده است، تبیین گردیدند. منابع شفاهی، اساتید مدیریت در سال‌های قبل و بعد از انقلاب بوده‌اند که روایت‌هایی را از تاریخ دانش مدیریت در ایران ارائه داده‌اند. داده‌های حاصل از منابع شفاهی و مکتوب بر اساس مدل سیستماتیک نظریه داده بنیاد اشتراوس و کوربین جمع‌آوری، کدگذاری و تحلیل شدند. این بررسی، دانش مدیریت در ایران را در 4 دوره طبقه‌بندی نمود. دوره اول «دوره پیدایی مدیریت» با تاسیس مدرسه علوم سیاسی در سال 1278 آغاز می‌شود، تاسیس موسسه علوم اداری در سال 1333 پایان دهنده دوره اول و آغازگر ورود به دوره دوم «دوره شکوفایی مدیریت» است، تحولات اجتماعی سال 1357 آغاز دوره سوم است و با انقلاب فرهنگی «دوره نادیده انگاری مدیریت» تا سال‌ها بعد ادامه می‌یابد، و درنهایت دوره چهارم با دوره سازندگی از سال 1368 آغاز و رشد فزاینده موسسات آموزش عالی ارائه‌دهنده گرایش‌های مختلف رشته مدیریت «دوره احیاگری مدیریت» در ایران را تا دوره معاصر امتداد می‌دهد.

Keywords:

تاریخ مدیریت , تطور مدیریت , مدیریت در ایران , مدیریت بومی