بررسی رئولوژیکی عملکرد قیرهای پلیمری اصلاح شده باپلی اتیلن واکس

قیرهای خالص مورد استفاده در راهسازی دارای مشخصات کاملا مناسبی نیستند. در نتیجه نیاز به اصلاح آنها است. از این روی افزودنی های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته است و این افزودنی ها تاثیرات مفیدی بر عملکرد قیر دارند. ولی در اکثر موارد ویسکوزیته قیر را افزایش می دهند. که این خود سبب افزایش دماهای تولید و تراکم مخلوط آسفالتی می شود و همچنین افزایش هزینه کارخانه آسفالت و الودگی بیشتر هوا را نتیجه می دهد. برای این مسئله می توان از افزودنی واکس استفاده کرد. نکته ای که مطرح است این است که آیا واکس مورد استفاده با سیستم عملکردی قیر اصلاح شده (عموما پلیمری) همخوانی و هماهنگی دارد؟ در این تحقیق پلی اتیلن واکس به دو قیر اصلاح شده با افزودنی های پودر لاستیک و SBS اضافه شد. پودر لاستیک و SBS به این دلیل انتخاب شدند که پر مصرف ترین افزودنی های قیر هستند و دلایل انتخاب پلی اتیلن واکس، تولید داخل، ارزان بودن آن است. آزمایش های دمای بالای PG و جاروب فرکانس انجام شد. پودر لاستیک و SBS دمای بالای PG را افزایش دادند. پلی اتیلن واکس تاثیر منفی بر نمونه های حاوی پودر لاستیک نداشت ولی دمای بالای PG نمونه های حاوی SBS را کاهش داد. پلی اتیلن واکس در ترکیب با پودر لاستیک و SBS توان قیر برای تحمل ترافیک های سریع و کند را بهبود بخشید. با بررسی رئولوژیکی نتایج آزمایش جاروب فرکانس دیده شد که پلی اتیلن واکس سبب افزایش رفتار الاستیک و کاهش رفتار ویسکاس در نمونه های حاوی پودر لاستیک شد ولی این تاثیر را در نمونه های حاوی SBS نداشت. در نهایت مشخص شد که پلی اتیلن واکس هماهنگی مناسبی با پودر لاستیک دارد و این هماهنگی را با SBS ندارد.

Keywords:

واکس , جاروب فرکانس , دمای بالای PG , پودر لاستیک , SBS.