نسبت بهینه سبکدانه در مخلوط های آسفالتی پرلیتی

وزن لایه آسفالتی در سازه هایی که روسازی آسفالتی دارند، جزء بارهای مرده به شمار می رود و کاهش آن اغلب از لحاظ اقتصادی و فنی مزایای قابل توجهی خواهد داشت. در بسیاری از مواقع کاهش ضخامت روسازی امکان پذیر نیست، از این رو وزن مخصوص مخلوط آسفالتی اهمیت ویژه ای پیدا می کند. یکی از راههای کاهش وزن مخصوص مخلوطهای آسفالتی استفاده از سبکدانه در آن است. استفاده از سبکدانه، اگر چه وزن مخصوص مخلوط را کاهش می دهد و ویژگیهای حرارتی و صوتی و جذب آب آنرا نیز بهبود می بخشد، اما به همان نسبت مقاومت مارشال نمونه را نیز کاهش و قیمت تمام شده مخلوط را افزایش می دهد. از سویی هنگام تراکم آسفالت، اغلب سبکدانه ها نیز متراکم می شوند و وزن مخصوص واقعی حاصل بیشتر از مقدار مورد انتظار می شود. در این پژوهش با انجام آزمایشهایی به بررسی اثر میزان سبکدانه پرلیتی در وزن مخصوص مخلوطهای مختلف آسفالتی با دانه بندی گسسته و پیوسته و تعیین نسبت بهینه دانه های پرلیتی در مخلوط، پرداخته شده است که در آن جایگزینی سنگدانه های با قطر کمتر از ۹/ ۵ میلیمتر در نمونه های با دانه بندی پیوسته با سبکدانه معادل آن، حداقل وزن مخصوص را در بین تمام نمونه ها حاصل نمود.

Keywords:

مخلوط آسفالتی , سبکدانه , پرلیت , دانه بندی , آسفالت گرم , آسفالت ماستیک درشت دانه (SMA).