فرهاد طباطبائی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران - راه و ترابری، دانشگاه ارومیه
خلیل طباطبائی - دانشجوی کارشناسی ارشد عمران - مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد تبریز

از آنجایی که روسازی آسفالتی متداول با جذب حدود ۹۰ درصد انرژی ناشی از تابش خورشید، نقش فزاینده ای در افزایش دمای محیط و تشديد جزیره گرمایی شهری دارد. بنابراین در راستای کاهش دمای روسازی آسفالتی متداول، استفاده از روسازی های آسفالتی رنگی با سپیدایی بالا تا جایی که موجب خیره کنندگی چشم راننده نشود، در بسیاری از کشورها در دستور کار قرار گرفته است. بخش اساسی رابطه خودرو با روسازی، نیروی اصطکاک بین لاستیک و سطح روسازی است که وسیله نقليه را قادر می سازد تا از شتاب ایمن، قدرت مانور و توقف به موقع برخوردار باشد. یکی ازچالش های روسازی های رنگی مساله اصطکاک و سایش است. با توجه به کاهش مقدار اصطکاک در روسازی آسفالتی متداول با پوشش رنگی، استفاده از گرانول را جهت مقاومت در برابر لغزش ضروری می نماید. لایه آسفالتی رنگی با رنگدانه معدنی قرمز دارای مزایای قابل توجهی نسبت به لایه آسفالتی متداول با پوشش رنگ اپوکسی از نقطه نظر اصطکاک و ایمنی ترافیک است. همچنین پس از مدتی به دلیل ساییدگی پوشش رنگی، ضمن افزایش تماس تایرها با سطح روسازی، مقدار اصطکاک نیز بیشتر می شود. روسازی های آسفالتی رنگی ضد لغزش، از اصطکاک بالاتری برخوردار می باشند. در ساخت روسازی آسفالتی رنگی، رنگدانه معدنی در مقایسه با پوشش با رنگ و روکش، از اصطکاک و دوام بهتری برخوردار است. انتخاب رنگدانه معدنی، پوشش رنگی، روکش سنگدانه ای در ساخت لایه آسفالتی رنگی حائز اهمیت است.

روسازی آسفالتی رنگی، رنگدانه معدنی، اصطکاک، سایش، ضد لغزش