تبیین و ارزیابی فهم صفات الهی از منظر میرزامهدی اصفهانی

مسئله‌ی شناخت صفات الهی و معناشناسی آن‌ها، یکی از مباحث بسیار مهم و مورد اختلاف در بحث شناخت خداوند متعال است. میرزا مهدی اصفهانی با تاکید بر آیات و روایات، درصدد بیان نوع خاصی از الهیات سلبی است که با سخن دیگر قائلین به الهیات سلبی مانند ابن میمون و قاضی سعید، متفاوت است. از نظر او خداوند دارای صفت است و این صفات به نحو مشترک لفظی وضع شده‌اند. همچنین با توجه به عدم سنخیت میان خالق و مخلوق، عقل انسان‌ ها نمی‌تواند صفات الهی را بشناسد و توصیف خداوند به معلومات و مفهومات و تصورات بشری صحیح نیست بلکه این خداوند است که صفات خود را به انسان‌ها می‌شناساند و به همین سبب، قول به این نظریه منجر به تعطیل شناخت صفات خداوند نمی‌شود. با تبیین و تحلیل این نظریه مشخص می شود که این نظریه در حقیقت منجر به تعطیل عقل در فهم شناخت صفات الهی می‌شود.

Keywords:

صفات الهی , میرزامهدی اصفهانی , عقل , اشتراک لفظی , الهیات سلبی