تأثیر آموزش شناختی ـ رفتاری مثبت نگر بر شایستگی اخلاقی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر آموزش شناختی ـ رفتاری مثبت نگر بر شایستگی اخلاقی دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بابل بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه ششم ابتدایی شهرستان بابل در سال 1398 بودند. حجم نمونه با توجه به طرح پژوهش، برای گروه ازمایش و کنترل 15 نفر و در مجموع 30 نفر در نظر گرفته شده است که به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شد و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه شایستگی اخلاقی مارتین و آشتین 2010 بود. برای تجزیه داده ها از روش های موجود در آمار توصیفی و آمار استنباطی به کار گرفته شد؛ در آمار توصیفی میانگین وانحراف استاندارد متغیرها، فراوانی و درصد متغیرها ذکر شده است. در آمار استنباطی از آزمون کوواریانس استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد آموزش شناختی ـ رفتاری مثبت نگر بر شایستگی اخلاقی دانش آموزان تأثیر دارد. همچنین با توجه به نتایج پژوهش، ارائۀ خدمات مشاوره ای و درمانی روانشناسی مثبت نگر در مدارس و دانشگاه ها، به دانش آموزان و دانشجویان در کشورتوصیه می گردد.

Keywords:

آموزش شناختی ـ رفتاری , مثبت نگر , شایستگی اخلاقی , دانش اموزان