بهراد معین نژاد - دانشگاه آزاد اسلامی واحد قوچان

با توجه به تحقیقات و تلاشهایی که در دهه های گذشته و دهه جاری صورت پذیرفته است به نظر می رسد سالهای پایانی این دهه و اغازین دهه اینده سالهای سرنوشت سازی برای کشورها و سازمان های مختلف در حوزه مدیریت سرمایه فکری باشد. چرا که مفاهیم سرمایه فکری امروزه دیگر مراحل نخستین ازمایشگاهی و تحقیقاتی خود را سپری نموده و به ضرورتی در مدیریت سازمان ها و در سطح گسترده تر راهبری توسعه کشورها تبدیل شده است از سوی دیگر بازارهای مالی و سرمایه گذاری ها به شدت معطوف به سرمایه فکری شده و بسیاری از تنظیم کنندگان این بازارها بر ضرورت ایجاد چارچوبهایی برای گزارش سرمایه ی فکری شرکت ها در کنار گزارشهای مالی تاکید دارند در واقع اگر تا سالهای قبل سرمایه فکری و سنجش آن تنها موضوعی تحقیقاتی و محدود به کشورهای توسعه یافته بوده امروزه عرصه رقابت جهانی سرمایه فکری را به عنصری جهانی برای رقابت تبدیل نمودها ست به طوریکه سازمان ها ی بین المللی ضمن تلاش برای طرح چارچوبهای جهانی مدیریت سرمایه فکری برای کشورها میزان رشد و توسعه این سرمایه را به عنوان شاخصی از توسعه یافتگی کشورها در نظر می گیرند. لذا پایش مدیریت و سنجش سرمایه فکری چه در سطح ملی آن و چه در سطح سازمان آن ضرورتی غیرقابل انکار است این مقاله در سه بخش ارائه می شود در بخش اول روشهای اندازه گیری نامشهودها، در قالب چهار رویکرد بیان می شود در ادامه این بخش سعی کرده ایم با مطالعه مفاهیماین روشها اجزای سرمایه فکری را تبیین کنیم در بخش دوم نحوه تبدیل مفاهیم اجرای سرمایه فکری به شاخصهای قابل اندازه گیری ارائه می شوددر بخش سوم نیز با استفاده از الگویابی معادله های ساختاری الگوی مناسب را پیشنهاد می کنیم در پایان پیشنهادهایی را در جهت کمک به بهبود الگو برای به کارگیری آن ارائه می دهیم.

سرمایه فکری، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری، سرمایه رابطه ای، سرمایه اجتماعی