محمدرضا پاشایی - گروه زبان وادبیات دانشگاه فرهنگیان، تهران، ایران.
هدایت الله تقی زاده - استادیار گروه ادبیات و زبانهای خارجی دانشگاه فرهنگیان تهران-پردیس شهید مفتح شهرری-ایران

مجموعۀ «کان ماکان» نعیمه در ادبیات داستانی عربی و مجموعۀ «یکی بودیکی نبود» جمال‌زاده در ادبیات فارسی، نقطۀ عزیمت داستان کوتاه عربی و فارسی است که با تغییر در نوع داستان و پیدایش گونه‌های جدید، زبان، شکل و ساختار محتوایی داستان، تازه می‌شود. نعیمه و جما‌ل‌زاده، پیشرو داستان‌نویسی لبنان و ایران، با پیوند دو تکنیک شرقی و غربی در دو مجموعۀ خود، سبک «داستان کوتاه»را بنا نهادند.در این نوشتار با مقایسۀ تحلیلی و تطبیقی دو مجموعۀ نعیمه و جمال‌زاده به خوانش شکلی، ساختاری،محتوایی، تحلیل عناوین دو مجموعه از منظر شکل و محتوا، تطابق و عدم تطابق عنوان و متن پرداخته‌شده است و سبک نگارش نعیمه و جمال‌زاده و وجوه اشتراک و افتراق آن‌ها در دو مجموعه، مورد بررسی قرارگرفته است. شیوۀ پژوهش به صورت کتابخانه‌ای با روش تحلیلی و مقایسه‌ای در ادبیات تطبیقی، به مقایسۀ دو مجموعۀ این دو ادیب پرداخته‌شده است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که نویسندگان، با وجود تفاوت در زبان، شباهت‌هایی در مضمون و اسلوب، نشانه‌شناسی عناوین داشته و با زبانی عامیانه به بیان مشکلات جامعة خود پرداخته‌اند و بررسی مقایسه ای درون‌مایه دو مجموعه، منبع معتبری برای شناخت آداب و سنن جامعه و محیط اجتماعی عصر نویسندگان است

«میخائیل نعیمه», «کان ماکان», «جمالزاده», «بود یکی نبود», «ادبیات تطبیقی»