حسن دوست محمدی - مربی و هیات علمی گروه معارف اسلامی دانشگاه سمنان
علی اسماعیلی ایولی - استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه سمنان
محمود ابراهیمی ورکیانی - استادیار گروه معارف اسلامی دانشگاه سمنان

قرآن کتاب هدایتی است که می بایست برای تمام نسل ها و در تمام اعصا ر، انسان را هدایت نماید بنابر این نمی توان این کتاب آسمانی را بر اساس فکر و اندیشۀ بشری تفسیر نمود ازین جهت تفسیر قرآن بر اساس نظریاتعلمی که دائما با پیشرفت علوم بشری دگرگون می شود شاید تفسیری مطلوب نباشد، ولی در عین حال نباید از این نکته غفلت نمود که خداوند، خالق هستی است، اگر مطلبی را در کتاب آسمانیش مطرح می نماید، نمیتواند بر خلاف خلقتش باشد بدین معنا که هدایت بشر از جانب خداوند می بایست در جهت و مطابق خلقت او باشد چون سعادت بشر در دنیا و آخرت امری ذهنی نیست. ما در این مقاله در صدد بیان این نکته هستیم که قرآن هیچگاه مستقیما به بحث در امور علمی نپرداخته بلکه اگر می خواسته یک نکتۀ علمی را بیان کند آن را در ضمن یک مسئلۀ اعتقادی مطرح کرده است و با توجه دادن انسان به مسئلۀ علمی که اتفاقا اگر از نظر علمی اثبات شده باشد، ایمان انسان را در آن مسئله، تقویت می نماید مثلا اگر می خواسته اعتقاد انسان را به معاد و بازگشت انسان در روز قیامت تقویت کند با یک مثال که اتفاقا از نظر علمی اثبات شده است گفته است ما سر انگشتانتان را نیز برمی گردانیم. در قرآن در آیه 51 سورۀ یس نیز نکته ای مطرح نموده که با تحلیل علمی در نظریۀ شبیه سازی می توان به این نکته اذعان نمود که معاد جسمانی که یکی از مسائل کلامی مطرح در اصول اعتقادی ماست می تواند منطبق با نظریات علمی در علوم زیستی نیز باشد بدین صورت که هر انسانی از یک ژن مخصوص به خودش تشکیل شده که از آن به DNA تعبیر می شود، که همین DNA در انسان می تواند مبداء شکل گیری بدن انسان، در روز قیامت شود.

معاد جسمانی درقرآن، تفسیر علمی قرآن، نظریه شبیه سازی، ژنتی، DNA