تأثیر ویروس کرونا بر بحران زباله های الکترونیکی و راه های مقابله با آن

زباله های الکترونیکی از مدت ها قبل از شیوع ویروس کرونا، یک بحران جهانی بوده است. رشد زبال ههای الکترونیک، یکی از سریع ترین جریان های رشد زباله در جهان است و شامل انواع مواد سمی و خطرناک می باشد که در صورت دفع غیرمسئولانه، عواقب جدی و منفی بر سلامتی و محیط زیست ایجاد می کنند. طبق نظر سازمان ملل، در سال 2014 حدود 44.4 میلیون تن زباله الکترونیکی تولید شده است که در سال 2019 این رقم به 53.6 میلیون تن رسید و معادل 21 درصد رشد سالانه است ؛ متأسفانه این در حالی است که فقط 17.4 درصد زباله های الکترونیکی، جمع آوری و احتمالا به صورت صحیح (شامل روش های استفاده از بلاکچین، پالس قدرت و استفاده در صنایع تبدیلی) بازیافت شده است. پیش بینی می شود بدون در نظرگرفتن همه گیری ویروس کرونا، تا سال 2030 ، میزان زباله های الکترونیک، نزدیک به 75 میلیون تن شود. این در حالی است که دورکاری، آموزش مجازی، سوق یافتن تفریحات حضور ی به مجازی، خریدهای غیرحضوری و... منجر بهافزایش خرید و استهلاک سریع تر افزاره های الکترونیک می شود و این روال حتی پس از حذف ویروس کرونا، به یک عادت در زندگی بشری تبدیل خواهد شد. با توجه به این نکته که سلامتی بشر در جهان پساکرونا مرهون برخورد علمی با این زباله ها است، در این مقاله، تأثیر این همه گیری جهانی بر نرخ در حال افزایش زباله های الکترونیکی و روش های استفاده از فناوری که مانع از آسیب رساندن بیشتر به اکوسیستم شود، بررسی و یک راه مناسب برای مقابله با آثار مخرب آنها معرفی می شود

Keywords:

زباله های الکترونیکی , مدیریت بازیافت , ویروس کرونا , پالس قدرت