سارا هاشمی شهرکی - استادیار، دانشکده علوم انسانی، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد، ایران

مقدمه: سازمان بهداشت جهانی از ارزیابی گسترش سریع ویروس کشنده کووید 19 در سراسر جهان اعلام یک بیماری همه گیر(پاندمی) کرد و فاصله اجتماعی را به عنوان ابزاری برای جلو گیری از گسترش این بیماری عنوان کرد. این همه گیری درتاریخ، بزرگ ترین اختلال در سیستم های آموزشی ایجاد کرده است هدف این تحقیق بررسی آموزش برخط به منظور روشن کردن مشکلات آن، معرفی راه کارهایی برای تغییر سبک آموزشی-زندگی و ایجاد فرصت ها ی آموزشی غنی برای دوران بحران کرونا و پسا کرونا است . روش: این تحقیق با بکارگیری روش های کمی و کیفی به بررسی دیدگاه معلمان و اساتید نسبت به مشکلات و مزایای آموزش برخط پرداخته است. دراین راستا درهشت مرکز آموزشی دراستان اصفهان، امکانات آموزشی لازم جهت برقراری کلاس های برخط و چگونگی استفاده از منابع آموزشی موجود درآن مراکز درمقاطع پیش دبستانی، دبستان، دبیرستان و دانشگاه مورد بررسی وتحقیق قرار گرفته است .یافته ها: یافته های این تحقیق نه تنها به شناخت مشکلات آموزشی در بحران بوجود آمده کمک می کند بلکه با پیشنهاد راهکارهایی برای تغییر سبک آموزشی-زندگی می تواند زیربنای علمی غنی ای برای آموزش در دوران کرونا، پسا کرونا و یا بحران های دیگر ایجاد کند.نتیجه گیری: این تغییر قطعاً جنبه های مثبت استفاده از کلاس های مجازی را داشته است. همانطور که جهان در مقابل چشمان ما به شدت تغییر کرده است ، منطقی است که می توان نتیجه گرفت که آموزش آنلاین یک نیاز آنی بوده است و با تغییر سبک آموزشی-زندگی خود می توان از این فرصت برای ارتقا دانش فن آوری بهره برد.

آموزش برخط، مشکلات و ضروریات آموزشی، منابع آموزشی، تغییر سبک آموزشی-زندگی، فرصت های آموزشی