ارمان نجفی - کارشناسی ارشد سازه های هیدرولیکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد دزفول
حسین بنکداری - استادیار گروه عمران دانشگاه رازی کرمانشاه
محمود مشعل - استادیار دانشگاه تهران پردیس ابوریحان

استفاده از هسته های رسی یکی از راههای کنترل نشت آب از میان بدنه یک سد خاکی است. هسته رسی در یک سدخاکی را میتوان به دو صورت قائم روی محور سد و شیب دار به سمت بالادست طراحی و اجرا نمود . استفاده از هر کدام از این هسته ها تاثیرات متفاوت ی بر رفتارهای استاتیکی، دینامیکی یک سد خاکی دارند که هدف نهایی از این تحقیق بررسی این تاثیرات و در نهایت ارائه پیشنهاداتی علمی، به منظور استفاده از هر نوع هسته است. در این تحقیق از مدل یک سد خاکی با دو نوع هسته رسی مایل و قائم جهت انجام تحلیل های استاتیکی و دینامیکی استفاده گردیده است که پس از انجام این این تحلیل ها با روش های ساده شده بیشاپ و اجزای محدود (برای تحلیل استاتیکی )، و شبه استاتیکی و دینامیکی (برای تحلیل دینامیکی)، برتری رفتار استاتیکی یک سد خاکی با هسته قائم نسبت به همان نوع سد با هسته مایل ب ه اثبات میرسد. در حالی که این امر برای حالت دینامیکی برعکس بوده و یک سد با هسته مایل دارای رفتار دینامیکی مناسب تری است. در نهایت با جمع بندی نتایج حاصل از تحلیل های استاتیکی و دینامیکی، پیشنهاد میگردد که برای سدهایی با ارتفاع متوسط و به بالا ( 30 متر بیشتر) که در مناطق با احتمال لرزه خیزی زیاد و بسیار زیاد ساخته میشوند، از هسته مایل استفاده شود و برای سدهایی که در مناطق با احتمال لرزه خیزی کم قرار دارند و در کل سدهایی که رفتار استاتیکی آنها در اولویت قرار دارد و همچنین کل سدهایی که ارتفاع سازه ای کم (کمتر از 30 متر) دارند از هسته قائم به عنوان المان آب بند استفاده گردد

هسته مایل، هسته قائم، پایداری دینامیکی، پایداری استاتیکی، پلکسیس