الهام مزرعه - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی، واحدعلوم وتحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سید ابراهیم دیباجی - استاد زبان و ادبیات عربی، واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
رسول دهقان ضاد شهرضا - دانشیار زبان و ادبیات عربی دانشگاه قم، قم، ایران

ترجمۀ شعر از مسائل جنجالی و مورد اهتمام در حوزه ترجمه است و در این باره نظرات متفاوتی ارائه شده است. برخی آن را محال دانستند و برخی دیگر در این میان، ترجمۀ شعر به شعر در حوزۀ شعر سنتی را تأیید کرده و نمونه­های موفقی ارائه کرده­اند. در ترجمۀ شعر نو (شعر نیمایی) شرایط متفاوت است، زیرا شعر نو به موسقی داخلی اهمیت زیادی می­دهد. موسیقی داخلی بر مبنای شگرد­های زبانی (استعاره­های نو، تکرار، جناس، طباق، اغراق، توازی و...) و هنرسازه­های معنایی (نمادپردازی، کاربرد اسطوره و...) استوار است. بدر شاکر السیاب دارای ابداعات  شعری و آفرینش­های زبانی متعددی است و ترجمۀ شعر او به گونه­ای که کمترین میزان ریزش آوایی و معنایی را داشته باشد، دشوار است. این مقاله سعی کرده است ویژگی­های زبانی شعر او و دشواری­های ترجمۀ اشعارش را واکاوی کند. نتیجه کلی این است که مترجم قادر است با برخی شگردهای زبانی در زبان مقصد و دقت در معادل­یابی واژگانی، کمترین ریزش آوایی و معنایی را داشته باشد.

ترجمۀ شعر نو, موسیقی داخلی, سیاب, زبان شعر