بررسی تاثیر کودهای زیستی و شیمیایی بر ویژگی های رشدی و عملکردی گیاه هویج (.Daucus carrota L)

این تحقیق با هدف تأثیر کودهای زیستی و امکان جایگزینی آن بر کودهای شیمیایی در گیاه هویج (.Daucus carrota) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در شهرستان ایرانشهر اجرا شد. صفات ارتفاع بوته، تعداد برگ، طول ریشه، وزن ریشه، قطر آوند چوب، قطر آوند آبکش، طول برگ، طول دمبرگ، وزن برگ، وزن کل گیاه و عملکرد مورد بررسی شد. تأثیر تیمارهای کودی بر تمام صفات مورد بررسی در سطح 1 درصد معنی دار شد. بیشترین مقدار صفات تعداد برگ (7/99)، وزن ریشه (39/67 گرم)، عملکرد ریشه (21/10 تن در هکتار)، وزن برگ (17/18 گرم) و وزن کل گیاه (62/23 گرم) تحت تأثیر تیمار ازتوبارور و کمترین مقدار این صفات تحت تأثیر تیمار شاهد حاصل شد. بیشترین طول برگ (37/77 سانتیمتر) و بیشترین ارتفاع گیاه (51/66 سانتیمتر) تحت تأثیر تیمار NPK+ ازتو بارور و بیشترین قطر آوند آبکش (4/66 سانتیمتر) تحت تأثیر تیمارهای فسفات زیستی +NPK+ ازتو بارور 2، بیشترین طول ریشه (4/72 سانتیمتر) و بیشترین قطر آوند چوبی (4/32 سانتیمتر) تحت تیمار NPK+ فسفات زیستی تولید شد. بیشترین طول دمبرگ (7/99 سانتیمتر) تحت تأثیر تیمار NPK و بیشترین طول ریشه غده ای ذخیره ای (13/0 سانتیمتر) تحت تأثیر تیمار شاهد حاصل شد. نتایج حاصل نشان داد که بهترین تیمار برای اکثر صفات گیاه هویج کود زیستی ازتوباور می باشد.

Keywords:

عملکرد , کود زیستی , کود شیمیایی , هویج