سمیه بهرامی - دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، گروه پاتوبیولوژی، بخش انگل شناسی
محمدرضا تابنده - دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، گروه علوم پایه، بخش بیوشیمی
توماس تیمل - جمهوری چک، دانشکده علوم دانشگاه بوهمیای جنوبی
گلناز عیدی شهنی - دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، گروه پاتوبیولوژی، بخش انگل شناسی

در مطالعه ی حاضر، در مجموع 100 نمونه ی آب از مکان های مختلف استان خوزستان (اهواز، آبادان، ماهشهر، مسجد سلیمان، بهبهان، شوشتر، سوسنگرد، باغ ملک و دزفول) شامل کانال های کشاورزی، رودخانه ها و استخرهای شنا اخذ شد. کشت روی محیط آگار غیرمغذی انجام گرفت. حضور یالاموئیا به وسیله PCR و تکثیر ژن 16s rRNA تایید شد. توالی یابی قطعه های مثبت نیز انجام شد و رسم درخت فیلوژنتیک به وسیله ی روش Maximum Likelihood انجام شد. بالاموثیا در 5% نمونه های آب شناسایی شد و بر اساس آنالیز درخت فیلوژنتیک، مشابه با گونه ی بیماریزای بالاموثیا مندرلاریس تشخیص داده شد. این اولین گزارش در شناسایی بالاموثیا مندرلاریس از منابع آبی نواحی ذکر شده است. آمیب بالاموثیا مندریلاریس می تواند به عنوان پاتوژن های تک یاخته ای فرصت طلب نوظهور شایع در استان خوزستان در نظر گرفته شوند.

آمیب آزادزی، بلاموثیا، آب، استان خوزستان