بررسی رابطهی بین هوش معنوی و مهارت های ارتباطی با اثربخشی مدیران مدارس

هدف از انجام این پژوهش تعیین رابطه ی هوش معنوی و مهارت های ارتباطی با اثربخشی سازمانی مدیران مدارس متوسطه استان فارس می باشد. جامعه ی آماری این تحقیق را تمامی مدیران شاغل در مدارس متوسطه استان فارس در سال تحصیلی 1391- 92 1500نفر تشکیل می دهند و حجم نمونه مورد پژوهش براساس جدول مورگان تعداد 306 نفر می باشد که به روش تصادفی خوشه ای تعدادی از مدارس استان فارس انتخاب و مدیران آن مورد بررسی قرار گرفتند. این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است و در راستای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه هوش معنوی ( بدیع و همکاران، (1386 با ضریب پایایی ./85 ، پرسشنامه مهارت های ارتباطی (جرابک، (2004 با ضریب پایایی ./69 و پرسشنامه اثربخشی (فایول و فریدمن و لایلز، (2001 با ضریب پایایی ./88 مورد استفاده قرار گرفت . جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیره استفاده شد که نتایج حاصل به شرح زیر می باشد:هوش معنوی می تواند اثربخشی را پیش بینی نماید و از مؤلفه های آن فقط مؤلفه های توانایی مقابله و تعامل با مشکلات و خودآگاهی و عشق و علاقه قادر به پیش بینی اثربخشی می باشد. از طرف دیگر مهارت های ارتباطی نیز قادر به پیش بینی اثربخشی می باشد و از مؤلفه های آن درک پیام و قاطعیت می توانند اثربخشی مدیران را پیش بینی نماید.

Keywords:

هوش معنوی , مهارت های ارتباطی , اثربخشی , مدارس متوسطه.