نقش کلان مؤلفه شناختی در درک جملات پیچیده نحوی: نمونه هایی از بیماران زبان پریش

پژوهش حاضر، به مثابه یکی از نخستین پژوهش ها در بافت زبان فارسی در تلاش است تا موضوع درک جملات پیچیده نحوی از سوی بیماران زبان پریش بروکا را به محک آزمون بگذارد. از این رهگذر، به منظورکنکاش در تأثیر نوع آزمون بر عملکرد بیماران ، 4 بیمار زبان پریش بروکای فارسی زبان که از نظر متغیر های سن، تحصیلات، طبقه اجتماعی و جنسیت با گروه افراد سالم همتا شده بودند، از طریق دو آزمون قضاوت دستوری و اجرای عروسکی مورد مقایسه قرار گرفتند. ساختارهای مورد استفاده شده در آزمون شامل معلوم عاملی، مجهول عاملی، استنادی فاعلی، مفعولی اسنادی، موصولی مفعولی و در نهایت، ساختارهای روانشناختی مفعولی بود. نتایج پزوهش ما، همسو با پیش بینی فرضیه آستانه شناختی، مؤید عملکرد نسبتأ بهتر بیماران در آزمون قضاوت دستوری نسبت به آزمون اجرای عروسکی بود. با این وجود، به صورت ویژه، در آزمون دوم ، همچنان که مقایسه بین آزمونی ما نشان داد مشکلات آنها در ساخت های مفعولی اسنادی، روانشناختی مفعولی و موصولی مفعولی بیشتر بود- یعنی همان ساختارهایی که تفسیر مطلوب آنها مستلزم بهره مندی بیشتری از مؤلفه شناختی می باشد. یافته های ما، مهری تأییدی بر انگاره محدودیت محور پردازش زبانی می گذارد.

Keywords:

زبان پریشی , فرضیه آستانه شناختی , بار شناختی