استلزامات برنامه درسی مبتنی بر کارآفرینی در نظام آموزشی ایران

Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 321

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SHCONF06_146

تاریخ نمایه سازی: 15 آذر 1399

Abstract:

هدف هر جامعه ای دسـتیابی به رشـد و توسـعه میباشـد. یکی از عوامل مهم و مؤثر برای موفقیت کشورهای در حال توسعه جهت رسیدن به پیشرفت و توسعه پایدار، توجه به مبحث مهم کارآفرینی میباشد. بدیهی است نحوه شکلگیری و ثمربخشی کارآفرینی، شـیوه های خاصـی را می طلبد که بر پایه باورها و ارزشهای ویژه استوار شده است. مجموعه این روشها و باورها را میتوان یک فرهنگ تلقی کرد. بر این اسـاس لازم اسـت شناسایی عوامل تاثیرگذار بر فرهنگ کارآفرینی به منظور رشد و توسـعه همه جانبه آن در جوامع، از دغدغه های اسـاسی سیاستگذاران و برنامه ریزان کشورها باشد. در پژوهش حاضر، سؤال اصلی این است که استلزامات برنامه درسی کارآفرینی در نظام آموزشی کشور ایران چیست؟ با توجه به منابع مطالعاتی در این پژوهش، ماهیت موضوع تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کیفی بوده و پژوهشی توصیفی- تحلیلی میباشد. یافته ها حاکی از آن اسـت که کارآفرینی در انزوا و بدون حمایت نهادها و سـازمانها و انسـانها امکان پذیر نیست. برای توسعه فرهنگ کارآفرینی، نهادهای مدنی مانند مدارس، رســانه، حتی نهادهای بنیادی همچون خانواده و نیز نهادهای مرتبط با اوقات فراغت نقش تاثیرگذاری دارند. اهمیت این موضــوع در کشــور ما بر اســاس راهبرد نهادینه ســازی فرهنگ کارآفرینی در جامعه مبتنی بر ارزشهای اســلامی و ایرانی متبلور میگردد. بر اســاس نتایج پژوهش، در نظام آموزشــی و برنامه درســی مدارس، کارآفرینی بصـورت نظری و عملی قابل آموزش است. به عبارت دیگر، با توجه به اهمیت دوره دبستان از لحاظ رشد و تکوین شخصیت کودکان، آموزش کارآفرینی میتواند مهارتهای مختلفی را که لازمه پیشـرفت زندگی کودکان در آینده است را به آنها ارزانی دارد. همچنین آموزش های تکمیلی میتواند در برنامه درسـی دوره متوسطه طراحی و اجرا شود. بنابراین آنچه در برنامه ریزی نظام آموزشـی برای رشـد و گسـترش کارآفرینی از اهمیت ویژهای برخوردار است، آموزش و فرهنگ سازی کارآفرینی در طی دوران تحصیل مدرسهای است.

Authors

محمد پیش باز

کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی درسی گروه علوم تربیتی، دانشگاه شاهد. تهران

سولماز نورآبادی

استادیار گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی دانشگاه شاهد. تهران