مهسا بقولی - دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شیراز

در خصوص متفرعات، گرچه در بند 2 ماده 362 قانون جدید آئین دادرسی مدنی، مواردي را برشمرده، ولی صراحتاً مواردمزبور را تمثیلی قلمداد نموده؛ پس راه براي پیدا کردن سایر متفرعات کاملاً باز است. در قانون دادرسی مدنی سابق نیز، باتوجه به اینکه در ماده 479 ، متفرعات دعوا را از قبیل خسارت تلقی نموده بود و ذکر خسارت نیز از باب تمثیل بوده نه حصر؛در تفسیر ماده مذکور نیز میتوان همان ملاك را موردتوجه قرار داد؛ اما تشخیص قضیه، تنها با قانون خواهد بود که به صورت پراکنده براي آن متفرعات، ضوابطی را جهت تمییز آن از خواسته اصلی مقرر داشته است؛ مشتمل بر خسارات دادرسی مشتمل بر هزینه دادرسی و هزینه دادرسی شکایت نسبت به قرار، حق الوکاله وکیل، سایر هزینه هایی که براي اثبات دعوا یادفاع لازم است مشتمل بر هزینه واخواست اسناد تجاري، حقالزحمه کارشناس، هزینه تحقیقات و معاینه محل و هزینه ایاب و ذهاب شهود و ... را در بردارد که در مقاله حاضر به شرح و بررسی آن میپردازیم.

دعوای اصلی، متفرعات دعوا، تبعیت از دعوای اصلی.