ارش اذری - دانشجوی دکتری هیدرولوژی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران ا
عبدالکریم بهنیا - استاد گروه هیدرولوژی دانشکده مهندسی علوم آب دانشگاه شهید چمران اهوا

تخمین دبی اوج سیلاب رودخانه ها با دوره برگشت مشخص در طراحی سدها، آبگذرها، پلها و سایر بنا های آبی امری ضروری است. هدف از این تحقیق کاربرد روش کریگر و مقایسه آن با روشهای دیکن و هیدروگراف مصنوعیSCS مبتنی بر سیستم اطلاعات جغرافیایی جهت تخمین دبی اوج سیلاب می باشد. این تحقیق در حوضه آبخیز برناج از زیر حوضه های حوضه رودخانه دینه ور کرمانشاه، انجام شد. در این حوضه به دلیل فقدان ایستگاه هیدرومتری، آمار انداره گیری دبی سیلاب وجود ندارد و به ناچار باید از روش تحلیل منطقه ای سیلاب و روشهای تجربی در مناطق فاقد آمار بهره گرفت. بنابراین از آمار و اطلاعات باز سازی شده ایستگاههای هیدرومتری مجاور حوضه با طول آماری 35 سال استفاده شد. مقایسه نتایج محاسباتی توسط مدلهای کریگر و دیکن با مقادیر مشاهداتی در محل ایستگاهها نشان داد که روش کریگر با داشتن ضریب همبستگی خطی بالاتر 0/84 بین مقادیر محاسباتی و مشاهداتی و متوسط خطای نسبی کمتر 0/31 وحد اکثر خطای نسبی کمتر 1/7 نسبت به مدل دیکن از دقت بالاتری برخوردار استهمچنین مقادیر محاسباتی سیلاب دو روش کریگر وSCS در حوضه آبخیز برناج بسیار نزدیک به هم به دست آمد و استفاده از هر کدام از آنها توصیه شد. این نتیجه نشان داد که روش کریگر می تواند به عنوان یک جایگزین مناسب به جای روش پیچیدهSCS جهت تخمین سیلاب به کار رود. به دلیل اینکه روش کریگر با استفاده از داده های حوضه های مجاور کالیبره می شود بنابراین می توان از آن به عنوان یک روش قابل اعتماد با خطای نسبی کم برای دبی سیلابی حوضه های مجاور که در آنها آمار هیدرولوژیکی کافی و همچنین نقشه های کاربری اراضی و تیپ هیدرولوژیک خاکها موجود نیست بجای روشSCS استفاده کرد.

روش کریگر، روشSCS مدل دیکن، دبی اوج سیلاب، حوضه آبخیز برناج کرمانشاه