حمیدرضا آزادواری - کارشناس ارشد مدیریت شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد عالی علوم و تحقیقات تهران-ایران

آموزش، همواره به عنوان وســیله ای مطمئن در جهت بهبود کیفیت عملکرد و حل مشــکلات مدیریت مدنظر قرار می گیرد و فقدان آن نیز یکی از مسائل اساسی هر سازمان را تشکیل میدهد؛ به همین دلیل به منظور تجهیز نیروی انسانی سازمان و بهره گیری موثر از این رو، آموزش از مهمترین و تأثیرگذارترین تدابیر به شــمار میرود. این اهمیت از آن جا اســت که انســان تنها از طریق آموزش میتواند توانایی های خاص و نامحدود خود را از بالقوه بودن به سمت فعل به حرکت در آورد. البته باید در نظر داشــت که در فرهنگهای متعالی آموزش تنها با پرورش میتواند ســودمند باشــد. در حالت ایده آل آموزش باعث تغییر در جنبه های مختلف رفتاری نیروی ان سانی سازمان میگردد. از طرف دیگر از اهداف ا صلی آموزش مدیران، ارتقاء سطح کیفی سرمایه انسانی از طریق افزایش سطح توانایی دانش، مهارت و شایستگی های شغلی برای ارتقاء به مراتب مدیریتی بالاتر، توانمند سازی و توسعه دانش و بینش و مهارت و نگرش معنوی و بصیرتی مدیران جهت ایفای موثر وظایف، افزایش سطح باور و اعتقادات مدیران نسبت به ارزش ها و کرامت اسلامی و فرهنگ سازمانی، توسعه آگاهی های عمومی مدیران در ابعاد مختلف فرهنگی و اجتماعی. افزایش اثربخشـــی و کارائی در ارائه خدمات از طریق توســـعه بینش، دانش و مهارت مدیران و افزایش مؤلفه های مهارت که شــامل مؤلفه های؛ قدرت حل نظام دار مســئله، توانایی کســب تجربه از موفقیتهای دیگران و بکارگیری راهکارهای نوین، از تجارب قبلی و فعلی، الگوبرداری از ســازمانهای موفق، توانایی انتقال مؤثر و ســریع دانش در تمام ســطوح ســازمان می باشــد که آموزش آنها می بایســت منجر به تحقق اهداف ذکر شــده گردد در یک کلام مدیری با اطلاعات و دانش منا سب قادر ا ست در زمان نیاز تصمیمات را به راحتی گرفته و از بروز تنش و ایجاد استرس در سیستم بکاهد و کارایی و انسجام سازمان را بالا ببرد.

تصمیم گیری، مدیریت، آموزش، مدیریت شهری، مدیر