حیات و زیست شبانه و تاثیرات بر مدیریت شهری

چند وقتی است که موضوع حیات شبانه شهرها بر سر زبانها افتاده و موافقان و مخالفانی دارد. حیات شبانه، همانطور که از نامش پیدا ست، به فعالیت شب هنگام شهر میپردازد و این ادعا را دارد که شهرها میتوانند و میباید ساعات شب را نیز به فعالیت های مختلف اقتصــادی، اجتماعی و خدماتی بپردازند .در نگاه اول فعال بودن، ســرزندگی و جنب وجوش شــهر جالب به نظر میرسد، ولی نمیتوانیم به سادگی این ایده را بپذیریم و تبعات آن را نادیده بگیریم .امروزه نیز سبک زندگی خانواده های شهری به سمت گذران فراغت شبانه گرایش پیدا کرده است و حیات شبانه شهرها نیز با آن انطباق یافته است. در فرهنگ ایرانیان، شب هنگام زمانی برای آرامش و استراحت است و مردم سحرخیزی را جایگزین شب بیداری طولانی قرار می داده اند. آنها روز را به فعالیت می گذراندند و شــب هنگام در کنار خانواده اســتراحت می کردند؛ اما امروزه ســحرخیزی ما شــهرنشــینان کاهش یافته و شب بیداری مان به مراتب بیشتر شده است. حیات شبانه شهرها بیش از همه ریشه در نظام سرمایه داری و سبک زندگی مصرف گرا دارد. نظام سرمایه داری و بازار تلاش میکنند با ارائه گزینه ها و حق انتخابهای بیشتر، مردم را به سمت خود سوق دهند. واژه حیات شبانه یا زی ست شبانه به طور معمول به فعالیتهای اجتماعی در فضاهای تجاری شهری ا شاره دارد. حیات شبانه موضوع جدیدی نیست بلکه در شهرهای اروپا سابقه آن به قرن هجدهم برمی گردد. در حقیقت زیست شبانه همزاد افزایش شهرنشینی و شهرگرایی است. در قرن هجدهم با روشن شدن معابر شهری توسط چراغ های گازی، خود همین روشــنایی به یک جاذبه تبدیل شــد و بســیاری از عکاســان برای عکس گرفتن از خیابانهای نورانی در شــب به این مکانها می رفتند .متعاقب این مو ضوع کم کم رستورانها، مراکز تفریحات شبانه و سالنهای پذیرایی نیز در شب باز شدند و نیروی پلیس حرفه ای جایگزین نگهبانان سنتی شبانه شد و نور با ایمنی پیوند خورد. در این مقاله به بررسی حیات شبانه و مدیریت شهر می پردازیم.

Keywords:

حیات شبانه , کلانشهر تهران , مدیریت شهری , ابعاد اجتماعی و اقتصادی