فریبرز رنجبر - دانش آموخته گروه باستانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، ایران
رویا تاج بخش - استادیار گروه باستان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد همدان، ایران،

این مقاله به برر سی و نتایج حا صله از محوطه های دوره ا شکانی ده ستان خانه شور از توابع بخش ازگله شهر ستان ثلاث باباجانی، که در طی پروژه برر سی و شنا سایی که در سال 1388 در شهر ستان ثلاث باباجانی شنا سایی شدهاند، پرداخته است. از دهه 60 میلادی و همزمان با شکلگیری باستان شناسی نو، مطالعات باستان شناسی در حوزه زاگرس، مخصوصآ زاگرس مرکزی در زمینه پیش از تاریخ و دوران تاریخی شروع گردید. این مطالعات بیشتر در دشتهای زاگرس مرکزی چون ماهیدشت، خرم آباد و هلیلان و شهرستانهای شرقی استان کرمانشاه مانند کنگاور هرسین به انجام رسید، اما در حوزه غربی زاگرس مرکزی که شامل شهر ستانهای غربی ا ستان کرمان شاه مانند شهر ستانهای سرپل ذهاب، دالاهو و شهرستان ثلاث باباجانی، هیچگونه مطالعات باستان شناسی صورت نگرفته است. باتوجه به همجواری منطقه غرب زاگرس مرکزی با بین النهرین و عدم مطالعات باستان شناسی جامع و کامل در این منطقه، ضرورت مطالعات باستان شناختی را در شهرستان ثلاث باباجانی و شهرستانهای همجوارش را دو چندان میکند. روش پژوهش بدین صورت است که پس از مطالعه محوطه ها، با بهره گیری از جدول اکســـل و وارد کردن آن در نرم افزار ArcGIS به تحلیل فاکتورهای احتمالی مرتبط با دلایل ا ستقرار در منطقه ( شیب زمین، حاصلخیزی خاک، د سترسی به منابع آبی، ارتباط با سایر محوطه های فرهنگی پیرامون، راه های ارتباطی) پرداخته شد. نتایج بررسی نشان داد تعداد محوطه های دوره اشکانی شناسایی شده 32 عدد است که با توجه به تنوع و نوع سفالهای مکشوف بیشتر محوطه ها مربوط به اواسط و اواخر دوره اشکانی هستند. مشخص شد تمامی محوطه های مورد مطالعه در حاشیه شرقی د شت در کنار رودخانه و چشمه ها و مسیل های که در حال حاضر خشک شده اند، شکل گرفته اند.

محوطه های اشکانی، زاگرس مرکزی، دهستان خانه شور، الگوی استقراری