رابطه آموزش های شهروندی با کیفیت زندگی شهروندان

امروزه کیفیت زندگی شهری و ارتقاء آن به هدف اصلی بسیاری از سیاستها، برنامه ها و اقدامات مدیران شهری تبدیل شده و به عنوان شاخصی برای ارزیابی و نظارت بر عملکرد تصمیم گیران و مدیران مورد استفاده قرار می گیرد. وجود مشکلاتی مانند ضعف منابع درآمدی، کمبود وسایل حمل و نقل عمومی، سنگینی ترافیک و تراکم خودروها و اتلاف وقت شهرنشینان در ترددهای شهری، کمبود فرصتها و موقعیت های شغلی مناسب، کمبود مراکز درمانی، گرانی و کمبود مسکن مناسب، مشکلات و آسیب های ناشی از نابرابری های اجتماعی، تغذیه نامناسب، آلودگی آب، آلودگی هوا، آلودگی محیط، کمبود فضای سبز، کمبود امکانات فرهنگی، ورزشی و فراغتی، جرائم، ناامنی و آسیب های اجتماعی و ... زندگی شهری را با چالشهای جدی مواجه ساخته است و بر لزوم توجه به کیفیت زندگی شهری بیش از پیش افزوده است. لذا به نظر می رسد نقش آموزش های شهروندی در کیفیت زندگی شهروندان می تواند قابل توجه باشد که در این فصل به بررسی کلیات این موضوع پرداخته خواهد شد. به همین منظور ابتدا مسأله پژوهش بیان میگردد و سپس به تشریح و بیان اهمیت موضوع پژوهش پرداخته خواهد شد. در ادامه نیز فرضیات و اهداف پژوهش بیان میگردد و در نهایت متغیرها و مؤلفه های پژوهش به صورت مفاهیم نظری و عملیاتی تعریف میشود.

Keywords:

آموزش شهروندی , شهروندی , کیفیت زندگی