محمدصابر نبوی پور - کارشناسی مدیریت فرهنگی - دانشگاه علمی و کاربردی- واحد سازمان فرهنگ و هنر شهرداری تهران – تهران – ایران

آموزش، همواره به عنوان وســیله ای مطمئن در جهت بهبود کیفیت عملکرد و حل مشــکلات مدیریت مدنظر قرار میگیرد و فقدان آن نیز یکی از مسائل اساسی هر سازمان را تشکیل میدهد؛ به همین دلیل به منظور تجهیز نیروی انسانی سازمان و بهره گیری موثر از این رو، آموزش از مهمترین و تأثیرگذارترین تدابیر به شــمار میرود. مهمترین عواملی که نیاز به آموزش را در سازمان نشان میدهد را می توان به شرح زیر بیان کرد: جابجایی های افقی و عمودی در سازمان، ورود کارکنان جدید به سازمان، پیشرفت سریع در علوم و تکنولوژی، تزریق روابط انسانی به سازمان، حرکت به سوی بهره وری همه جانبه در سازمان ، پیچیده شدن و ماشینی شدن سازمانها و ... . این اهمیت از آن جا است که انسان تنها از طریق آموزش میتواند توانایی های خاص و نامحدود خود را از بالقوه بودن به ســـمت فعل به حرکت در آورد. البته باید در نظر داشـــت که در فرهنگ های متعالی آموزش تنها با پرورش میتواند سودمند باشد. در حالت ایده آل آموزش باعث تغییر در جنبه های مختلف رفتاری نیروی انسانی سازمان میگردد. در جهان کنونی علم به سرعت در حال پی شرفت ا ست در نتیجه لازم ا ست مدیر برای انجام وظایف خود تخصص لازم را در هر لحظه دا شته با شد و در هر لحظه خود را ملزم به ارتقای سطح دانش خود بداند. مدیر باید از وظایف محوله و کاری که باید انجام دهد به خوبی آگاه باشد، اگر مدیر نسبت به وظایف خود آگاهی کافی نداشته باشد، نمی تواند خود را برای هرگونه تغییر آماده کند و در موارد مورد لزوم تصمیمی دقیق و به موقع بگیرد.

آموزش، مدیریت شهری، تصمیم گیری