اصول مدیریت رفتار مبتنی بر درستی در نهج البلاغه

هدف این پژوهش درباره سازههای درستی و درنتیجه دستیابی به اصول مدیریت رفتار مبتنی بر درستی درنهج البلاغه است. رویکرد پژوهش کیفی به عنوان روشی کارآمد برای دستیابی به این هدف پژوهشی در پیش گرفته می شود؛زیرا پژوهش کیفی راه را برای کشف ذهنیات افراد تجربه مند در یک پدیده رفتاری می گشاید. داده ها در خصوص ساختاردرستی از طریق مطالعه عمیق و سطر به سطر کتاب گرانقدر نهج البلاغه و با تحلیل کیفی خطبه ها، نامه ها و حکمت هایآن حضرت و مصاحبه هایی با تعدادی از خبرگان به دست می آید. ازآنجاکه مفهوم درستی، سازهای چندجانبه و پویا مبتنیبر پایه اخلاق و محرک های درونی بوده، تحت تأثیر فرایندهای شناختی و حسی است، مستلزم پژوهشی عمیق کیفی است.بنابراین داده های به دست آمده بر اساس رویکرد تئوری بنیادی و چارچوب مفهومی موردنظر معین می گردد که دربردارندهموضوعات اصلی، رده های محوری، رده های فرعی و مؤلفه های مربوط به هر یک از آنها خواهد بود. با توجه به هدف تئوریبنیادی که اساس روش پژوهش حاضر است، یافته های این پژوهش، شرایط لازم احصاء اصول مدیریت رفتار مبتنی بردرستی را فراهم خواهد آورد. بعلاوه، می تواند مبنایی برای پالایش یا توسعه آزمون های درستی فراهم آورد. این رهاوردهافضایی برای تکامل دانش مدیریت در حوزه هایی نظیر کارمند یابی، طرحریزی عملیات، ملاحظات اجرایی در سامانه هایعملیاتی، و کنترل و پایش عملیات مختلف تولیدی و خدماتی ایجاد خواهد کرد.

Keywords:

درستی , نهج البلاغه , مدیریت , رفتار