توسعه پایدار عمرانی، متناسب با محیط زیست شهری

با پيشرفت سريع فن آوري و در پي آن گسترش روند شهر نشيني و اثرات منفي آن در بكار گيري و تخريب بيشتر زمين، منابع طبيعي و فضاي سبز و آلوده سازي خاک بكر، آب سالم و هواي تميز در نظر گرفتن مقوله توسعه پايدار در ساخت وساز ضروري است. ساختمان ها مهمترين عناصر شهراند، بطوريكه در توسعه پايدار شهر توجه به پايداري ساخت و سازه ها مهم ترين وجه پايداري شناخته شده و اين مهم با افزايش شهرنشيني و تقاضاي روبه رشد نيازهاي اجتماعي، صنعتي و اقتصادي بشر روز به روز پر رنگ تر مي گردد به تعريف متفاوت علم عمران شهري و محيط زيست و ارتباط بين اين دو پرداخته شود .از آنجا كه پروژه هاي مرتبط با عمران شهري در سه شاخه راه ،حمل و نقل، ترافيك و (...آب و فاضلاب و سازه) فولادي، بتني، نيمه مسلح و ...قابل طرح است و نيز با توجه به اهميت ارزيابي زيست محيطي جايي كه مي خواهيم در آن پروژه عمراني خود را اجرا كنيم و همچنين تأثيرات پروژه، بر روي محيط زيست. در اين مقاله كوشش خواهد شد كه به تأثيرات منفي پروژه هاي عمراني شهري كه بدون ارزيابي زيست محيطي اجرا مي شود، پرداخته شود تا با ارائه راهكاري مناسب تأثيرات منفي پروژه هاي عمراني را بر محيط زيست، كاهش دهيم لذا در اين مقاله به روش تحليلي ،مباحثي همچون آلودگي هوا بر اثر طراحي و انتخاب نادرست شهرها و گسترش آنها، حمل و نقل و تأثيرات آن بر محيط زيست، برداشت بي رويه شن و ماسه از بستر رودخانهها و تأثير آن بر محيط پيرامون خود، آلودگي صوتي ناشي از قطارها و ماشين ها كه خود بر مي گردد به انتخاب محل نادرست بدون ارزيابي براي كشيدن ريل و جاده، پرداخته شده است.

Keywords:

توسعه پایدار , توسعه عمران , محیط زیست شهری , ارزیابی اثرات توسعه