کاربرد GIS و روش AHP فازی در برنامه ریزی کاربری اراضی شهری (مطالعه موردی: مکان یابی فرهنگسراها در ناحیه 3 شهر سمنان)

امروزه برنامه ریزی کاربری زمین در شهرها با مسائل و مشکلات گوناگونی مواجه است. عدم سازگاری کاربری های هم جوار با یکدیگر، عدم مطلوبیت اراضی اختصاص یافته به هر کاربری، وجود رانت و اضافه بها در بازار زمین، از جمله مشکلاتی است که سبب اختلال در سیستم شهر، از بین رفتن آسایش و راحتی شهروندان در استفاده از خدمات و تسهیلات شهری، نابرابری هایاجتماعی، مشکلات زیست محیطی و هدر رفت زمین و صرف هزینه و زمان بسیار زیاد و در نهایت عدم کارایی کاربری های خدماتی و عدم دسترسی تعداد زیادی از شهروندان به خدمات اساسی مورد نیازشان شده است. کاربری فرهنگی نیز یکی از مهم ترین تسهیلات شهری است که امروزه با وجود مسائل و ناهنجاری های اجتماعی، رشد جمعیت و مهاجرت روز افزون به شهرها و در نتیجه تفرق فرهنگی بوجود آمده بیش از پیش اهمیت یافته است . در این پژوهش با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی و مدل AHP و با بهره گیری از منطق فازی اقدام به مکانیابی فرهنگسراهادر سطح ناحیه سه شهر سمنان گردیده است. این تحقیق از نوع تحقیقات کاربردی بوده، روش تحقیق تحلیلی – توصیفی می باشد و از روش های کتابخانه ای و بررسی اسناد و مدارک و پرسشنامه جهت کسب اطلاعات استفاده شده است . نتایج حاصل از پژوهش حاکی از آن است که بهره گیری از قابلیت های سیستم اطلاعات جغرافیایی جهت ذخیره و پردازش طیف گسترده ای از داده ها در کنار امکان اولویت بندی معیارهای موثر بر مکان یابی کاربری اراضی بر مینای روش AHP و همچنین ترکیب آن با مزایای منطق فازی، روش مناسبی جهت برنامه ریزی کاربری اراضی شهری می باشد که به اتخاذ یک برنامه بهینه و مطلوب خواهد انجامید.

Keywords:

مکان یابی , فرهنگسراها , GIS , مدل AHP , منطق فازی